... και εξυπηρετήσαι σαν άνθρωπος βρε παιδί μου.Γιατί πως να το κάνουμε, άλλο να πηγαίνεις στον κυρ Μανώλη της γειτονιάς σου και να περιμένεις πότε θα ξαδιάσει ο έρμος να σου κάνει την δουλειά κι άλλο στην μεγάλη σούπερ ντούπερ εταιρία με τα εκατοντάδες καταστήματα και τους ακόμα περισσότερους υπαλλήλους. Δεν μπορεί λες, μεγάλο όνομα είναι, σοβαρή θα είναι και άκρως επαγγελματίες. Γιατί όπως λέει και ο σοφός μας λαός, σ' αυτήν την χώρα, ό,τι δηλώσεις είσαι, και άσε τους υπόλοιπους να ψάχνονται θα προσθέσω εγώ.
Η παρακάτω λοιπόν μικρή ιστορία - περιπέτεια είναι άκρως αληθινή και δυστυχώς για τον γράφοντα δεν έχει τελειωμό. Για ευνόητους λόγους τα μοναδικά στοιχεία που δεν παρατίθενται όπως είναι, είναι τα ονόματα των εταιριών. Ε, νέοι άνθρωποι είμαστε, πολυάσχολοι και δεν έχουμε και πολύ χρόνο να ξοδεύουμε στα δικαστήρια. Έχουμε που λέτε 2 εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, ας τις ονομάσουμε εντελώς τυχαία "ΚοσΠοτέ" και "Κλέψαφον" ... Η ιστορία για χάριν συντομίας πάει ως εξής. Έχω χρόνια συμβόλαιο στην ΚοσΠοτέ και την ώρα (ακριβώς!) που λήγει, με παίρνουν τηλέφωνο από την Κλέψαφον και μου κάνουν οικονομική προσφορά να πάω σ' αυτούς. Δέχομαι και την επόμενη μέρα επικοινωνεί μαζί μου πωλητής της ΚοσΠοτέ και μου κάνει ακόμα καλύτερη προσφορά που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Συμφωνώ να παραμείνω σ' αυτούς και πάω μετά από μερικές μέρες σε ένα κατάστημά τους για να υπογράψω το καινούριο συμβόλαιο. Εκεί ανακαλύπτω ότι οι τιμές που έλεγε ο πωλητής, μάλλον ανταποκρίνονταν σε άλλο νόμισμα και δεν είχαν σχέση με αυτές που μου είπαν επί τόπου! Μιλάω με το τμήμα προσφορών, γίνεται ένα νταβαντούρι και τους λέω ότι δεν πειράζει που έκαναν "λάθος", θα πάω σε άλλη εταιρία. Παίρνω που λέτε την άλλη μέρα την Κλέψαφον, δίνω τα στοιχεία μου και με ρωτάνε πότε με βολεύει να περάσει courier από το σπίτι μου για να μου φέρει το συμβόλαιο. Όποια μέρα θέλω, ένα 2ωρο που το κανονίζω εγώ. Κυριλέ σκέφτομαι, καλύτερα δεν γίνεται! Δευτέρα απόγευμα απαντάω, 6 με 8. Και εκεί αρχίζει το θέατρο του παραλόγου....
Έρχεται η Δευτέρα και παίρνει τηλέφωνο ένας φίλος για να κανονίσουμε έξοδο το απόγευμα. "Δεν μπορώ, έχω κανονισμένο ραντεβού με courier" του απαντάω γεμάτος με σιγουριά. Δεν μου δαγκωνόταν η γλώσσα εκείνη την στιγμή; Έρχεται που λέτε η Δευτέρα απόγευμα, τρέχω και γω σαν μαλάκας για το σπίτι, μήπως και έρθει το παλικάρι 6 και 1 λεπτό και δεν με βρει και αμπαρώνομαι στο σπίτι. Όπως μάλλον ήδη θα καταλάβατε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση ο courierάς. Εντάξει λέω, κάτι θα έγινε, κι αύριο μέρα είναι. Έρχεται η Τρίτη και κανένα νέο ούτε από Κλέψαφον ούτε από courier. Γάμησέ τους σκέφτομαι, δεν θα αγχωθώ και γι 'αυτό. Έρχεται που λέτε η Τετάρτη και χτυπάει το τηλέφωνο. "Γεια σας, από Κλέψαφον τηλεφωνώ, υπογράψατε το συμβόλαιο;" Τι να υπογράψω της απαντώ αφού δεν ήρθε κανείς και δεν με πήραν ούτε τηλέφωνο! "Μην ανησυχείτε" μου λέει, "θα επικοινωνήσω μαζί τους". Περνάει που λέτε και η Τετάρτη χωρίς κανένα σημάδι ζωής από την εταιρία courier και έρχεται η Πέμπτη. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μέχρι εκείνη την στιγμή δεν ήξερα και ποια εταιρία θα μου παρέδιδε το συμβόλαιο, για να τους πάρω τηλέφωνο και να μάθω τι γίνεται...
Πέμπτη μεσημεράκι χτυπάει το κινητό μου και η αναγνώριση δείχνει άγνωστο αριθμό κινητού. "Ναι" μου λέει μια ταλαίπωρη φωνή από την άλλη άκρη "από ΑTS είμαι, είμαι κάτω από το σπίτι σας για να παραδώσω έναν φάκελο αλλά δεν είστε εδώ"! Παρένθεση, το "ΑTS" (εκ του Air THIEVES Services) είναι άλλο ένα τυχαίο όνομα που επινόησα για να προστατέψω την υπόληψη της εταιρίας-θρύλο στο ελληνικό χώρο των logistics ;-) Σε ελεύθερη απόδοση, η συνομιλία συνεχίζεται ως εξής: Καλά τα λες εσύ ρε ψηλέ αλλά τι να σε κάνω στη Θεσσαλονίκη κάτω από το σπίτι μου όταν εγώ είμαι στην Χαλκιδική για δουλειά και θα γυρίσω το απόγευμα; Ε, αφού είναι έτσι, μου λέει ο ψηλός, μήπως θα μπορούσατε να περάσετε το απόγευμα από τα γραφεία μας για να παραλάβετε τον φάκελο;;; Κατάλαβες δηλαδή; Πάει να μου φορτώσει την παραλαβή, επειδή αυτοί με γράψανε στα !@#$%^& τους εδώ και 3 μέρες χωρίς καμία ενημέρωση! Γυρνάνε ανάποδες στο μυαλό μου και του λέω, πάντα σε ελεύθερη απόδοση, τι λες ρε ψηλέ, μας έχετε γραμμένους κανονικά, άλλαξα το πρόγραμμά μου για σας, με στήσατε και εμφανίζεστε από το πουθενά 3 μέρες μετά και θα μας χώσετε κιόλας; Δεν θα έρθω να το παραλάβω, θα μου το φέρετε εσείς όπως έπρεπε να έχετε κάνει ήδη. Συγνώμη μου λέει, έχετε δίκιο, αλλά γίνεται πανικός. ΟΚ απαντάω, αλλά ενημερώστε, έτσι κάνουν οι σοβαρές εταιρίες. Να κανονίσουμε ένα καινούριο ραντεβού μου λέει και ρωτάει ποια μέρα με βολεύει. "Σάββατο δουλεύετε;" ρωτάω. Ναι, μου απαντάει με μισή καρδιά, 9 με 1 το μεσημέρι. Ωραία απαντάω, θα σας περιμένω τότε. Συμφωνήσαμε λοιπόν και ησύχασα για άλλη μια φορά. Αυτό, σαν επισήμανση σε όλους αυτούς που με χαρακτηρίζουν ως απαισιόδοξο!
Ε, μάλλον έχετε καταλάβει την συνέχεια, έρχεται το Σάββατο, για άλλη μια φορά η ATS άφαντη και κανένα σημείο ζωής. Φτάνει το μεσημεράκι και έχω αρχίσει να τρελαίνομαι με τον σταρχιδισμό τους, αλλά τελικά αποφασίζω να τους γράψω και εγώ στο ίδιο μέρος. Και τι έχω να χάσω τελικά; Η υπάρχουσα σύνδεσή μου δεν θα κοπεί μέχρι να υπογράψω στην άλλη εταιρία και έτσι κι αλλιώς, η νέα σύνδεση, θα αρχίσει να έχει ισχύ την στιγμή που εγώ υπογράψω. Ή μήπως πρέπει να πω, ΑΝ καταφέρω και υπογράψω;;;
Έρχεται που λέτε και η Δευτέρα και κρατιέμαι να μην πάρω τηλέφωνο στους ψεύτες-κλέφτες για να τους βρίσω. Χτυπάει που λέτε κατά τις 11 το τηλέφωνό μου και είναι η ίδια αντιπρόσωπος της Κλέψαφον, ρωτώντας με για άλλη μια φορά αν υπέγραψα το συμβόλαιο. Της απαντάω πως για να το υπογράψω, πρέπει να μου το φέρουν πρώτα! "Στην Θεσσαλονίκη δεν μένετε;" με ρωτάει, ναι της απαντάω, αλλά μάλλον έχουμε ΤΟΣΟ μεγάλη πόλη που δεν μπορούν να με βρουν! "Μην ανησυχείτε" μου λέει για άλλη μια φορά, "θα τους πάρω τηλέφωνο". 2 ώρες μετά, χτυπάει το τηλέφωνο από άγνωστο αριθμό κινητού, ακούγεται μια γυναικεία φωνή που μου λέει ότι είναι από την ATS και μετά ακολουθούν ακατάληπτες λέξεις, λόγω έλλειψης σήματος. Κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου και βλέπω ότι έχω σήμα καμπάνα (είδες η ΚοσΠοτέ;;;) και της απαντάω ότι δεν την καταλαβαίνω και να ξαναπάρει σε λίγο. Ε, όσο την ακούσατε εσείς, άλλο την ξαναάκουσα και εγώ!
Το έχω πάρει λοιπόν απόφαση, ότι όσο με γράφουν αυτοί, τόσο θα τους γράφω και γω και ας πάει να κουρεύεται και η Κλέψαφον που κλείνει συμφωνίες με τις γαμάτες (γάμα τες) εταιρίες. Ή θα μου το παραδώσουν, ή ας τους να κάνουν τούμπες. Έτσι απλά.
Φτάνω το απόγευμα στο σπίτι, και τι λέτε να βρίσκω στο γραμματοκιβώτιο μου; Ειδοποίηση πως ήρθαν να μου παραδώσουν φάκελο αλλά δεν με βρήκαν! Γιατί άραγε; Μήπως γιατί δεν κάνουν αυτό που έχουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ συμφωνήσει αλλά του κεφαλιού τους;;; Κάτι μου λέει ότι και ο κυρ Μανώλης θα συμπεριφερόταν πιο επαγγελματικά. Anyway, η ειδοποίηση έγραφε πάνω ότι αν δεν βρεθεί ο παραλήπτης, πρέπει να επικοινωνήσει μαζί τους για να κανονιστεί καινούριο ραντεβού. Maximum, 3 απόπειρες παράδοσης, και εγώ επισήμως είμαι στην πρώτη, σωστά; Ε, μπορεί κιόλας...
Έρχεται και η επόμενη μέρα και κατά το μεσημεράκι, κάτι αρχίζει και με τρώει, δεν αντέχω πια και θέλω να πάρω τηλέφωνο μήπως και μπορούμε να βρούμε τελικά μια λύση, σαν νοήμοντα ζώα που θέλουμε να λεγόμαστε ότι είμαστε. Βρίσκω τελικά το τηλέφωνο του καταστήματος που οφείλει να μου παραδώσει τον φάκελο. Μαζεύω όλη την εγκράτεια που μου έχει απομείνει, όχι για κάποιον άλλον λόγο, απλώς γιατί δεν μ' αρέσει να κράζω κόσμο που δεν φταίει, κόσμο που απλώς είναι η δουλειά του να σηκώνει τηλέφωνα και να ακούει τον κάθε τρελλαμένο-βλαμμένο-γκ@βλωμένο. Παίρνω τηλέφωνο, το σηκώνει μια κοπέλα, την ρωτάω για την παράδοση, δίνοντάς της τον αριθμό που έγραφε πάνω στην ειδοποίηση, και μετά ακολουθεί η απόλυτη απάντηση-ΣΟΚ. "Ο φάκελος έχει επιστραφεί στον αποστολέα"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
WHAT THE FUCK!!!!!!!!!!! Γιατί κοπέλα μου, την ρωτάω;;; "Γιατί έγιναν απόπειρες, αλλά δεν ήταν δυνατή η παράδοση"! Σ' αυτές τις απόπειρες μετράτε και τις 2 φορές που είχαμε κανονισμένο ραντεβού και δεν εμφανίστηκε κανείς; "Δεν γνωρίζω να σας απαντήσω" μου λέει και συγκρατούμαι με το ζόρι για να μην ξεστομίσω ότι βρισιά μου έρχεται εκείνη την στιγμή στο μυαλό. Είστε απαράδεκτοι της απαντάω, αναγνωρίζοντας ότι μάλλον είναι η πιο άσχετη με το πανηγύρι που διαδραματίζεται σε εκείνο το κωλοχανείο που θέλουν να ονομάζουν κατάστημα μεγάλης εταιρίας. "Ευχαριστώ πολύ, γεια σας" μου απαντάει και το κλείνει.
Και το show δεν τελειώνει φυσικά εδώ. Εκεί που το έχω πάρει πια απόφαση, ότι τελικά στην Ελλάδα, η παράδοση ενός φακέλου ΔΕΝ είναι τόσο εύκολη υπόθεση, σκάει και το τελειωτικό χτύπημα, κατά της 10 το ίδιο βράδυ. Ακούγεται ήχος μηνύματος από το κινητό μου και μένω να αναρωτιέμαι ποιος με θυμήθηκε. Πιάνω το κινητό στα χέρια μου, γεμάτος περιέργεια, για να ανακαλύψω ότι με θυμήθηκε η Κλέψαφον, με το παρακάτω μήνυμα: "Η υλοποίηση φορητότητας θα καθυστερήσει λόγω μη παραλαβής του πακέτου φορητότητας"!!! Τι λέτε ρε παλικάρια, σοβαρά;;; Και εγώ που αναρωτιόμουν τι να έγινε η υπόθεση... Μα καλά, το βράδυ έχουν βάλει όλους τους χιουμορίστες να στέλνουν αστεία μηνύματα, να κοιμάται ο κόσμος χαρούμενος; Ότι νά'ναι, ο καθένας στον κόσμο του και εμείς ακόμα περιμένουμε έναν φάκελο... Τρεις εταιρίες μπλεχτήκανε, τεράστιες στον χώρο τους στην Ελλάδα, και οι τρεις, παιδική χαρά. Η κάθε μια τους, με την δικιά της βλακεία, αδιαφορία ή απατεωνιά. Δύο λέξεις που δεν μπορούν να σταθούν στην ίδια πρόταση, ελληνικός επαγγελματισμός. Ειδικά στην περίπτωση της "ATS", τους ευχαριστώ γιατί πραγματικά μου άνοιξαν τα μάτια. Ούτε λεπτό του ευρώ για τέτοιους ερασιτέχνες. Καλύτερα στον κυρ Μανώλη, αυτός στην τελική μπορεί να σε κεράσει και κανένα καφέ, αυτοί θα σου υποσχεθούν νερό και για καμιά βδομάδα θα ψάχνουν να το βρούνε.
Και το καλύτερο είναι ότι το σήριαλ δεν έχει τελειώσει ακόμα. Έρχεται η δεύτερη σαιζόν, ανανεωμένη :-)
Stay tuned!
Tuesday, September 14, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)