Internet, απλά μαθηματικά και κοινή λογική. PART 1.

Βρισκόμαστε στο 2010. Έχουμε ξεφύγει από την εποχή της άγνοιας και της παραπληροφόρησης που κυριαρχούσαν στον προηγούμενο αιώνα. Και πριν προλάβετε να διαφωνήσετε μαζί μου, θα συμφωνήσω πρώτος ότι, ναι, υπάρχει ακόμα άγνοια και παραπληροφόρηση. Αλλά γιατί υπάρχουν αυτές οι έννοιες ακόμα, όταν έχουμε πια όλα τα μέσα για να μπορούμε να βλέπουμε τι γίνεται σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον κόσμο και να σχηματίζουμε ολοκληρωμένη άποψη; Αυτό το καυτό ερώτημα με ταλαιπωρεί και εμένα εδώ και αρκετό καιρό και δυστυχώς δεν έχω βρει ακόμα απάντηση. Αυτό που όμως βρήκα είναι , ότι για να κατανοήσεις την όλη κατάσταση που επικρατεί σ' αυτόν τον ταλαίπωρο πλανήτη, χρειάζονται μόνο 3 πράγματα. Internet, απλά μαθηματικά και κοινή λογική. Θα προσπαθήσω να τα αναλύσω, ένα προς ένα.
Πληροφόρηση στην σημερινή εποχή, σημαίνει internet. Έτσι απλά. Ούτε "ναι μεν αλλά", ούτε τίποτα. Όποιος δεν ενστερνίζεται αυτήν την άποψη, είτε είναι άνω των 40 ετών και δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στον νέο τρόπο ενημέρωσης (για διάφορους λόγους) και έχει μια δικαιολογία για την άγνοιά του,  είτε απλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να καταλάβει. Εάν δεν θέλει να καταλάβει και να συμβαδίσει με την εποχή του, είναι δικό του φυσικά δικαίωμα, αλλά αυτομάτως δεν έχει πια καμία δικαιολογία. Δικαιολογίες του στυλ, "δεν ήξερα" απλά δεν υφίστανται. Όποιος θέλει να ξέρει, έχει πια τον τρόπο. Δόξα τον Θεό, έχουμε πια ξεφύγει από την ενημέρωση/προπαγάνδα που είχαμε κάποτε από 2 κρατικά κανάλια που ακολουθούσαν την γραμμή της κυβέρνησης. Το internet μπορεί να είναι πια σε κάθε σπίτι με πολύ μικρό κόστος και η ενημέρωση είναι μια πολύ απλή διαδικασία. Και λυπάμαι πραγματικά που φτάνω να γράφω αυτά τα αυτονόητα για το μικρό μυαλό μου πράγματα, γιατί έχω ακόμα φίλο που δεν έχει αξιωθεί  ακόμα να βάλει internet στο σπίτι του. Και όχι, δεν είναι θέμα κόστους, απλά η αιώνια απάντηση είναι ότι δεν το χρειάζεται γιατί έχει internet στην δουλειά! Ότι χρειάζεται να το βρει, το βρίσκει από κει, λογικό δεν ακούγεται; Δεν θα το σχολιάσω παραπέρα, οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση περί του θέματος με πάει νοερά τουλάχιστον μία δεκαετία πίσω.
Και για όλους αυτούς που θα προσπαθήσουν να προβάλλουν την ηλιθία δικαιολογία ότι δεν γνωρίζουν αγγλικά, έχω να απαντήσω ότι ΟΛΟΙ τους κατάφεραν να δουν καμιά "τσοντούλα" στο internet, αλλά από κει και πέρα όμως το χάος...
Απλά μαθηματικά. Το λέει και η φράση, ΑΠΛΑ. Πρόσθεση, αφαίρεση και με το ζόρι κανένας πολλαπλασιαμός. Για διαίρεση δεν το συζητάμε, εκεί θέλει πτυχείο πανεπιστημίου. Μου θυμίζει την εκπομπή που έχει στην τηλεόραση με τους κακομοίρηδες (παύλα) βλάκες που χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους και όταν τους ρωτάνε τι χρωστάνε, δεν ξέρουν να απαντήσουν! Σάμπως είναι δύσκολο να μαζέψουν όλο το χαρτομάνι που τους έχει στείλει η τράπεζα και να πατήσουν τα αντίστοιχα κουμπάκια στο "κομπιουτεράκι", πατώντας ανάμεσα στους αριθμούς και το κουμπάκι + . Και για όλους αυτούς εκεί έξω που τους έχει τελειώσει η μπαταρία στο κομπιουτεράκι και δεν ξέρουν πως να την αλλάξουν, μία συμβουλή. Ανοίξτε τον υπολογιστή, πηγαίνετε "Έναρξη-Προγράμματα-Βοηθήματα-Αριθμομηχανή και VOILA!
Κοινή λογική. Ακούγεται το πιο αυτονόητο κομμάτι από το προαναφερθέν "τρίπτυχο της επιτυχίας" αλλά μου φαίνεται πως είναι αυτό που κοντεύει να εκλείψει από την σημερινή κοινωνία. Είναι αυτή η θαυματουργή λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου, που για παράδειγμα, όταν έχει δύο διαφορετικές τιμές και έχει να διαλέξει την πιο συμφέρουσα, θα διαλέξει την πιο μικρή. Βέβαια, κάτι μου λέει πως αυτό δεν αποτελεί πια τον κανόνα για την μικρή Ελλαδίτσα μας, αν κρίνω από τα ποσοστά ανέργων που υπάρχουν αυτήν την στιγμή και ταυτόχρονα αν μετρήσουμε το πλήθος των BMW και Mercedes που κυκλοφορούν στον δρόμο. Έτσι όπως πάμε, θα ξεπεράσουμε σε λίγο και την Γερμανία! Η διαίσθησή μου, μου λέει ότι κάτι δεν πάει καλά στην όλη ιστορία. Κάποιος δεν τα έχει υπολογίσει σωστά, μήπως τελικά είμαι εγώ; Για να δούμε....
Και τώρα θα μου πείτε, που κολλάει όλη αυτή η ιστορία; Κολλάει στο ότι, ξεκίνησε από αυτό ακριβώς που υποννοεί και ο τίτλος, έρευνα στο internet, απλά μαθηματικά για να βρούμε τις τελικές τιμές και κοινή λογική για να αποφασίσουμε τι μας συμφέρει. Αλλά τελικά κατέληξε σε ένα παραλλήρημα γκρίνιας του υπογράφοντος για τα τεκτενόμενα της σημερινής εποχής.
Το έναυσμα γι' αυτό το παραλλήρημα, ακολουθεί στο δεύτερο μέρος της διήγησής μας...